αφηγήσεις από τον ακάλυπτο

Αφήγηση σε/για έναν ακάλυπτο.
Έναν χώρο με τα δικά του χαρακτηριστικά ή έναν σύστημα στοιχείων αυτού που εννοούμε σήμερα ως καθημερινή αστική ζωή?
Αφηγήσεις που βασίζονται στην περιγραφή εικόνας, στην μυρωδιά και τον ήχο που μπορεί να βιώσεις και να αφουγκραστείς.
Ιδιωτικός ή δημόσιος (κοινόχρηστος μάλλον), ο ακάλυπτος βρίσκεται σε μια σχέση με το χώρο και το χρόνο, που εναλλάσει καταστάσεις και εμπειρίες, δημιουργώντας τελικά έναν άλλο χώρο – μία καθημερινή αφήγηση.

_9.30 η κ.Μαρία απλώνει τα ρούχα. Το απορριπαντικό που χρησιμοποιεί μυρίζει όμορφα. _η τέντα στο διαμέρισμα του 4ου ορόφου της απένανι πολυκατοικίας έχει γεμίσει κουτσουλιές. Ο ακάλυπτος είναι γεμάτος περιστέρια. _22.30 οι φοιτητές από κάτω έχουν μαζευτεί για τον αγώνα. Ακούγονται κάθε φορά που πλησιάζει η μπάλα στο δίχτι. Η έκβαση του αγώνα γίνεται αμέσως αντιληπτή από τις βρισιές που φωνάζουν. _ ο Γιώργος μόλις έχει έχει γυρίσει από το σχολείο και βγάζει τα παπούτσια του έξω στο μπαλκόνι. _14.00 από κάποιο διαμέρισμα μυρίζει το φαγητό. Πρέπει να είναι λεμονάτο με πατάτες στο φούρνο. Μυρίζει από το πρωί που το ετοιμάζουν. _3.00 τα ξημερώματα. Κάνει ζέστη και έχω βγει στο μπαλκόνι για ένα τσιγάρο. Η κοπέλα απέναντι τραβάει την κουρτίνα και επιτρέπει την έκθεση του γυμνού της σώματος, χωρίς όμως να έχει τη συνείδηση ότι το εκθέτει. Ανάβει τσιγάρο. _17.00 ο γείτονας μόλις γύρισε από τη δουλειά και ξεκινά ο καβγάς με τη γυναίκα του. Ο ιδρώτας και τα νεύρα μετατρέπουν την αίσθηση του ακάλυπτου ακόμα πιο δυσφόρητο. _ένα αγοράκι κάθεται στο μπαλκόνι και παίζει με το καινούριο αυτοκινητάκι του. Όταν θα του πέσει από το μπαλκόνι βάζει τα κλάματα, αλλά περνά λίγη ώρα μέχρι να το ακούσει η νταντά του. _η κόρη των γιατρών από πάνω έχει βάλει δυνατά τη μουσική. Το παράθυρο πρέπει να είναι ανοιχτό. Αρχίζει να χορεύει. Μοιάζει να μη νιώθει την παρουσία άλλων ανθρώπων στα γύρω διαμερίσματα. _στο 2ο όροφο η γιαγιά ποτίζει τα λουλούδια της. Κάθε μέρα ίδια ώρα. Σε κλάσματα δευτερολέπτου έχει πεταχτεί έξω η κυρία από το κάτω διαμέρισμα. Σα να την περίμενε πίσω από την μπαλκονόπορτα. Βάζει τις φωνές, γιατί τα νερά πέφτουν πάνω στο μπαλκόνι της, αλλά η γιαγιά δε δίνει σημασία.